سایت wired مقاله جالبی در مورد سؤالی نوشته است که شاید در ذهن خیلی از ماها شکل گرفته باشد: چرا با وجود اینکه شرکت سامسونگ برای اپل، صفحه نمایش رتینا می‌سازد، ولی در تبلت‌های خودش از این فن‌آوری استفاده نمی‌کند؟
به گزارش یک پزشک، سامسونگ، رقیب شرکت اپل است و گوشی‌ها و تبلت‌های اندرویدی‌اش را خیلی‌ها بهترین دستگاه‌های اندرویدی بازار می‌دانند، چرا در کشاکش رقابتی که این شرکت با اپل دارد، ساخت صفحات نمایش رتینا را متقبل شده است؟ آن هم در شرایطی که اپل بارها سری گلکسی تب را تقلید ناشیانه‌ای از آیپد قلمداد کرده بود و چند بار شکایت‌های اپل، مانع فروش تبلت‌های سامسونگ در بعضی از کشورها شده بود؟
نویسنده مقاله از استدلال‌های مختلفی برای پاسخ به این سؤال آورده است:
۱- سامسونگ شرکت بزرگی است که ۳۰ عرصه متفاوت اقتصادی را پوشش می‌دهد، از بیمه عمر گرفته تا مهندسی پتروشیمی. بخش ساخت نمایشگرهای موبایل یکی از شاخه‌های شرکت بزرگ سامسونگ است، این شرکت در سال ۲۰۰۹ تأسیس شد، همین شرکت بود که فن‌آوری مطرح AMOLED را ابداع کرد و وارد تلویزیون‌ها، تبلت‌ها و موبایل‌های سامسونگ کرد.
این شرکت تابعه دلیلی برای عدم همکاری همزمان با شرکت مادر و شرکت اپل احساس نمی‌کند.
- سامسونگ، تنها شرکتی نیست که برای رقبای نزدیک خود قطعه می‌سازد. شرکت سونی و ال جی هم که در زمینه ساخت تبلت‌ها و گوشی‌های اندرویدی مطرح هستند، همین کار را می‌کنند.
۲- مسئله مهم دیگر خود فناوری AMOLED است که مخفف active-matrix organic light-emitting diode است. سامسونگ این فن‌آوری را وارد میلیون‌ها گوشی خود و در صدر آنها گوشی گلکسی SII که گوشی برتر حال حاضر این شرکت محسوب میشود، کرده است. گلکسی تب ۷٫۷ هم از نمایشگر Super AMOLED استفاده می‌کند، در این فناوری حسگرهای لمس مستقیما در سطح صفحه شیشه‌ای کار گذاشته می‌شوند، با این کار میزان روشنی صفحه بالا می‌رود و مقدار مصرف انرژی کاهش می‌یابد.
سامسونگ سرمایه‌گذاری هنگفتی برای تحقیق و توسعه فن‌آوری OLED در دهه گذشته، انجام داده است. در حال حاضر سامسونگ تنها شرکتی است که می‌تواند به صورت انبوه نمایشگر Super AMOLED تولید کند.
نمایشگرهای AMOLED نسبت به LCDها، برتری‌های واضحی دارند: میزان مصرف انرژی آنها کمتر است و کنتراست و غلظت رنگ در آنها بیشتر است.
با این همه صفحات AMOLED نسبت به رتینا در بعضی جاها کم می‌آورند، فن‌آوری AMOLED کنونی سامسونگ نمی‌تواند وضوح شگفت‌انگیز ۲۰۴۸ در ۱۵۳۶ آیپد جدید که ۳ میلیون پیکسل را در یک صفحه ۹٫۷ اینچی جای می‌دهد، ارائه کند. به علاوه بر اساس برخی آزمایشات، مواد ارگانیک صفحات OLED عمر کمی دارند، و نمایشگرهای OLED بعد از پنج سال، تنها نیمی از میزان روشنی اولیه را خواهند داشت. البته این موضوع شاید تنها برای دارندگان تلویزیون‌های OLED مهم باشد تا کسانی که گوشی با این فن‌آوری دارند، چرا که کمتر کسی پیدا میشود که بعد از دو سه سال گوشی خود را عوض نکند.
بله! هیچ کس منکر فوق‌العاده بودن فن‌آوری رتینا نیست، اما شاید سامسونگ دوست داشته باشد که به خاطر متفاوت بودن، بر همان فن‌آوری OLED خود تمرکز کند. در دنیایی که پر از محصولات مشابه شده، بعضی از تولیدکننده‌ها دوست دارند که با متفاوت به نظر رسیدن، خود را از بقیه متمایز کنند. بنابراین منطقی است که سامسونگ بخواهد فن‌آوری نمایش خاص خودش را داشته باشد.
۳- موضوع دیگر این است که سامسونگ نمی‌تواند به اندازه اپل در قانع کردن مصرف‌کنندگان برای قبول یک فن‌آوری تازه موفق و کارا باشد.زمانی را به یاد بیاورید که خیلی‌ها آیپد را با استهزاء یک آیفون بزرگ می‌دانستند، اما بعد از آن تبلت یک پدیده شد و حالا اپل در زمینه فروش تبلت -به جرأت- رقیبی ندارد.
در زمینه صفحات نمایش هم اوضاع به همین ترتیب است، در شرایط حاضر تنها اپل است که می‌تواند به مصرف‌کنندگان بقبولاند که آنها نیاز به تبلت‌های با وضوح بسیار بالا دارند.
سامسونگ با فن‌آوری AMOLED خودش فعلا می‌تواند با ارائه صفحات نمایش با روشنی و غلظت رنگ عالی، مصرف‌کنندگان خودش را راضی کند و انگیزه‌ای برای تقلید زودهنگام از اپل در خود احساس نمی‌کند.
سامسونگ برای رقابت با اپل، نیاز به متفاوت بودن و متفاوت به نظر رسیدن دارد.
برچسب ها: 